داچی های کاربردی

استقرارهای طولی

اين مجموعه استقرارها داراي طول بوده و طول آنها بيشتر از عرضشان مشهود است كه عبارتند است:

1-   موتوداچي: استقرار مايل به جلو كوتاه، اين استقرار تقريباً كمي بيشتر از يك قدم عادي ميباشد. از اين استقرار بيشتر براي تكنيكهاي حمله اي استفاده مي شود. وزن بدن 60 % بر روي پاي جلو و 40% پاي عقب مي باشد. از اين استقرار در كليه كاتاها و همانطور كه گفتم براي استفاده در تكنيكهاي حمله اي استفاده دارد. كاتاهايي مانند "هيان شودان" و .... اين استقرار يكي از معمول ترين استقرار در شيتوريو مي باشد و استفاده فراوان دارد. و طول آن دقيقاً به اندازه طول يك ساق پا مي باشد به گونه اي كه با گذاشتن زانوي پاي عقب بر روي زمين  در جهت پاي جلو و چسباندن آن به تهِ پاي جلو مي باشد.

2-  زنكوتسوداچي: استقرار مايل به جلو بلند. اين استقرار به دليل استقراري محكمتر از "موتوداچي" بيشتر در موراد دفاعي از آن استفاده مي گردد. طول ان به اندازه يك كف پا بيشتر از "موتوداچي" مي باشد. وزن بدن در اين استقرار مانند استقرار قبلي 60 به 40 مي باشد. روي ران حدودا در يك زاويه 45 درجه شيب دارد و اگر به صورت مستقيم و صحيح بايستيم بدون خم شدن نبايد انگشت شست پاي جلو ديده شود. با چرخاندن تَهِ پا عقب به داخل و متعادل كردن وزن بر روي هر دو پا استقرار ما به  "شيكو داچي" تبديل مي شود. يعني طول "زنكوتسوداچي"  برابر با عرض شيكوداچي مي باشد.

 3-  هان زنكوتسوداچي: كلاً "هان" به معني نيمه مي باشد و اين استقرار به مفهوم نيمه "زنكوتسوداچي" مي باشد. اندازه طول آن بين دو استقرار قبلي مي باشد و به اندازه نيم كف پا از "موتوداچي" بزرگتر و نيم كف پا از "زنكوتسوداچي" كوچكتر مي باشد وزن بدن مانند استقرار هاي قبل مي باشد و محل استفاده آن در كاتاهايي مانند "ماتسوكازه" و "جوروكو" و ... مي باشد.

4-    كوكوتسو داچي: استقرار مايل به عقب. از حالت "زنكوتسوداچي" با چرخاندن هر دو پا بر روي سينه پا و چرخيدن به عقب و انتقال وزن بدن به پاي عقب استقرار به "كوكوتسوداچي" تبديل مي شود. اين استقرار در فرمهاي "ناهاته" به اين صورت بوده و در موارد "شوريته" به چرخش بدن به جلو به "هانمي كوكوتسوداچي" تبديل مي شود. جهت بدن به طرف پاي عقب بوده و ديد به طرف پاي جلو مي باشد. دقيقاً بر خلاف "زنكوتسوداچي" بوده و طول آن هم به اندازه آن مي باشد در "شوتوكان" از اين استقرار به نام "اوشيرو زنكوتسوداچي" نام برده مي شود. وزن بدن 60% پاي عقب و 40% درصد بر روي پاي جلو مي باشد. از اين استقرار براي جابجا شدن از روبروي حريف به پهلوها استفاده مناسبي است. اين روش استقرار معروف به "كوكوتسوداچي اوكيناوائي" مي باشد. از اين استقرار در كاتاهايي مانند "هيان گودان"، "جي ته" و ... مورد استفاده قرار مي گيرد.

 5-  نكو آشي داچي: استقرار پنجه گربه اي. وزن بدن در اين استقرار در سبك "شيتوريو" 70% بر روي پاي عقب بوده و 30 % بر روي پاي جلو مي باشد. همانگونه كه مشاهده مي كنيد پاي عقب كاملا كف پا بر روي زمين بوده و پاي جلو بر روي سينه پا قرار دارد و ته پا بالا مي باشد. طول پا به اندازه حدوداً بلندي دو كف پا از پاي عقب مي باشد و پاي جلو با تهِ پاي عقب در يك خط قرار دارد. سر پاي عق در زاويه 45 درجه به خارج مايل مي باشد. و پاي جلو رو به جلو قرار دارد. مي توان گفت از اين استقرار در كليه كاتاهاي "شيتوريو" استفاده مي شود.

 6-  رنوجي داچي: از اين استقرار در كاتاي هيان گودان استفاده دارد كه طول آن به اندازه نكوآشي داچي بوده و جهت پاها هم از همان تبعيت ميكند و تنها تفاوت آن مستقيم بودن پاي عقب بوده كاملا كشيده و تهِ پاي جلو هم بالا قرار دارد.

7-  ساگي آشي داچي: استقرار پا لك لكي. اين استقرار همانگونه كه ديده مي شود بر روي يك كف پا بوده و پاي ديگر يا در گودي زانو قرار دارد يا در كنار آن و سر انگشتان رو به پائين مي باشد. بالاتنه در اين استقرار عمود بر روي زمين مي باشد و به هيچگونه به اطراف مايل نمي باشد. از اين استقرار در كاتاهايي مانند: "روهاي" ، "چين تو" و ... استفاده مي شود. در كاتاي "چين تو" از هر دو روش اين استقرار پا در پشت زانو و كنار زانو استفاده مي شود.

8-  كوساداچي: استقرار ضربدري. همانگونه كه مشاهده مي كنيد پاها در اين وضعيت در حالت ضربدري نسبت به يكديگر قرار دارند. 70% وزن بر روي پاي جلو بوده و 30% بر روي پاي عقب. لبه داخلي پاي جلو در خط مستقيم بوده و جهت پاي عقب در زاويه 45 درجه نسبت با پاي جلو قرار دارد. در "شيتوريو" زانوي پاي عقب در گودي زانوي پاي جلو قرار دارد. مورد استقفاده آن در كاتاهايي مانند "جي ته" ، "هيان يوندان" و "گودان" و ... مي باشد.

9-  سانچين داچي: استقرار ساعت شني، اين استقرار مانند ساعت شني مي باشد. اين استقرار يك استقرار با قدرت بالا مي باشد. و در كاتاهاي "ناهاته" مانند "سانچين" و "تن شو" و ... استفاده مي شود. از اين استقرار براي تمرينات تنفسي استفاده فراواني دارد. وضعيت استقرار به اين صورت است كه پاها به اندازه عرض شانه ها باز يك پا به اندازه يك كف پا جلوتر بوده به صورتي كه تَهِ پاي جلو با سر انگشتان پاي عقب در يك خط قرار دارد و پاي عقب در يك خط مستقيم رو به جلو بوده و پاي جلو به اندازه 30 درجه رو به داخل مي باشد.